اجتماعی

شهید زنده است و می بیند آیا کسی سلاح افتاده او را برداشته یا همه به دنبال صلاح خویشند، در حالی که نه خویش را می شناسند و نه صلاح خویش را.

آه،آه از غربت اسم آسمان در میان خاک،آه از تمسخر پرواز،از سوی کسانی که به ماندن در قفس عادت کرده اند،آه آه آه.
 
شهید عاشقی است که عقل رفاه زده دنیای امروز  او را درک نمی کند ، شهید از دنیای دیگری نیامده اما نگاهش برای ما آشنا نیست،نگاهی که به جمال خالق زیبایی ها افتاده است.
 
شهید زنده است و می بیند آیا کسی سلاح افتاده او  را برداشته یا همه به دنبال صلاح خویشند، در حالی که نه خویش را  می شناسند و نه صلاح خویش را.
 
امیر عاشقان می فرماید: تعجب می کنم از کسی که در زندگی دنبال گمشده ای می گردد در حالی که خویش را گم کرده و آنرا طلب نمی کند!.
 
آری شهید جاده ای به سوی خویشتن است،همان خویشتنی که در دنیای امروز ما گم شده است،وقتی خود را بیابی و گوهر خویش را بشناسی،بهایی جز وصل حضرت جمیل برای خود نخواهی شناخت و تنها شادی دنیا رسیدن به این مرتبت است که شهدا در قهقهه مستانه و شادی وصولشان عند ربهم یرزقونند.